De draadlift- nieuws?

Wanneer is iets nieuwswaardig?

Ik volgde onlangs een interessant seminar over het begrip nieuws. Boeiend om daar bij stil te staan, want wanneer is iets interessant voor de doelgroep? Wat maakt nou dat mensen informatie als nieuwswaardig ervaren? Wanneer ik de huidige sociale media bekijk worden de meest onbelangrijke facts als -nieuws- beschouwd. Gek genoeg, lijkt het wel hoe alledaagser iets is hoe ‘interessanter’. Reality, zaken met kinderen, dieren, gezondheid, zijn items waar we als kijker en lezer op aanslaan, aldus de uitleg over het begrip nieuws op dit seminar.

Een concreet voorbeeld van een toch wel nieuwswaardig item was een programma over influencers. Op de NPO- “Trap er niet Influencer.” In dit programma werd een item gepresenteerd over cosmetisch behandelde jonge vrouwen. In het programma werd zichtbaar dat vrouwen zich lieten ‘verbouwen’- en aan de hand van een reportage werden we als kijker geconfronteerd met fragmenten van jonge bloederige gezichten met daarin gaten en de uitleg over een naald en een draad. De zogenaamde draadlift, las ik de volgende dag in de Telegraaf. Hoofdonderwerp was een meisje dat zich in Turkije had laten behandelen waarbij de behandeling dusdanig mis ging met de dood tot gevolg. Triest en als kijker werd ik er een beetje misselijk van en toch, ik keek verder. Nieuws? Tsja, dicht op de doelgroep en actueel, dat wel.

———————————————

De vermakelijke belevenissen van een liefdevol gezin

Sinds een aantal maanden volg ik op YouTube een lief gezin dat door de wereld reist met een camper. Dit stel- ze lijken me ontzettend aardig. Enigszins naïef- reizen zij sinds drie jaar met hun twee kinderen de hele wereld rond en leggen zij vrijwel dagelijks hun reisgeluk vast. Dat wil zeggen moeder maakt om de haverklap filmpjes met haar smartphone waarna de kinderen blij roepen waar ze zijn en dat ze het zooo leuk vinden. Vraag me serieus af of dat deze kinderen het filmen over een aantal jaren nog steeds leuk vinden… Je ziet eigenlijk niet veel meer dan hoe het deze mensen in het dagelijks leven vergaat: wanneer ze op marktjes eten, lokale bevolking ontmoeten en zich met een gepimpte camper in een piepkleine leefruimte verplaatsen over Zuid-Amerikaanse landweggetjes, dit zonder echtelijke irritaties en altijd goedmoedig. Op YouTube zijn wekelijks alle ervaringen te volgen. Misschien is het wel de fictieve ‘band’ die ik met ze heb opgebouwd wat maakt dat ik dit als nieuwswaardig en ‘interessant’, nou ik zou eerder zeggen, vermakelijk, ervaar.

Ik heb namelijk als kijker het idee dat ik dit gezin ken en aflevering na aflevering ben ik weer opnieuw gefascineerd door hun avonturen. Maar waarom? Terugdenkend aan wat ik nou heb bekeken is het niet veel meer dan een huislijk stel met twee kinderen en hun huishouden. Misschien ben ik gefascineerd door het feit dat ik me onmogelijk kan voorstellen dat ik m’n kinderen op de achterbank van een camper zou neerzetten en ze bovendien al drie jaar niet meer naar school zou laten gaan om ondertussen de wereld te ontdekken. Laat staan dat mijn partner en ik altijd zo rustig zouden blijven. Maar juist daarom…. is het altijd weer prikkelend om hun nieuws te volgen. Is dit nieuws? Nee, totaal niet, maar reality-tv raakt, fascineert en kijkt lekker weg, dus zou je het bijna- minder kieskeurig- als nieuws beschouwen!

Media staan te springen om bepaald nieuws; als voorbeeld de opening van een specifiek museum, de presentatie van een boek, een gewonnen wedstrijd. Tegelijkertijd is het een uitdaging want een call to action is niet altijd meer zo snel te bereiken. Ondertussen geniet ik lekker verder mee met de avonturen van dit liefdevolle gezin in Zuid-Amerika.

Geverifieerd door MonsterInsights